Vandaag op echt gras. Beetje regen, beetje wind, maar eigenlijk ideaal voor ons spelletje. Snel de bal rondspelen en op snelheid door de tegenstanders laatste linie voetballen...

Het eerste fluitsignaal, direct zaten we er bovenop en was er drang naar voren. Bij de eerste snelle uitval ontstond er helaas een onfortuinlijke valblessure bij onze snelle spits. De eerste wissel was al een feit na 2 minuten.

Het positiespel oogde op zich goed, maar de balsnelheid en vooral het lef naar voren viel een beetje tegen. De tegenstander was nog niet gevaarlijk geweest, maar uit een corner viel de bal voor hen precies goed. 0-1.

Ons spel was niet verzorgd genoeg en we gingen met de kansen wél heel slordig om! Maar gelukkig maakten we de 1-1 nog voor rust.

In de rust is vooral aangegeven rustig te voetballen en te vertrouwen in eigen kunnen (dat is het grootste punt van aandacht voor de trainert, vertrouwen kweken).
Helaas kwamen we slordig uit de startblokken. Een prima spelend Oegstgeest zei dankjewel en roste de 1-2 hoog in de touwen.

De trainert greep in en plaatste de gouden wissel.. iets meer snelheid voorin en het veld iets breder.. en toen waren daar de 20 minuten van MO17-1. De kopjes gingen omhoog, de passes kwamen aan en we toonden lef en overtuiging.

Binnen twee minuten scoorde de ingekomen Demi op prima wijze! Een hele mooie steekbal dwars door de verdediging werd op snelheid opgepikt en heel mooi diagonaal tegen de touwen gewerkt. Nog geen 5 minuten later een net zo mooie steekbal, nu naar rechts.. eerst werd het schot van Silke nog net gesmoord, maar wederom was Demi scherp genoeg om de bal binnen te tikken.

Een minuut na de 3-2 was het wederom een geweldige aanval over 3 schijven. Anouk  werd midden voor doel vrijgespeeld, en die kans moet je haar niet geven.. 4-2 tegen de touwen. Tot tien minuten voor tijd bleven we positioneel sterk en goed gebruik maken van de balsnelheid op dit natte veld. Een aantal hele mooie aanvallen, die er net niet invielen, maar wat stond de trainert te genieten.

De laatste 10 minuten werd het echter toch nog spannend, uit het niets werd de 4-3 binnengeschoven. We waren daar even uit onze posities. Door een vrije trap voor Oegstgeest werden we verrast, met een tegengoal als resultaat. Na deze toch wel domper, ging de tegenstander iets meer fysiek spelen en gingen we daar af en toe in mee. Maar echte kansen werden er niet meer weggegeven.

Meiden die twintig minuten in de tweede helft, pfff wat waren die goed. Positioneel sterk, durf, overtuiging en samen... tja als trainert zeg je dan chapeau!!!