Voorafgaand aan de wedstrijd een kort gesprekje gevoerd over wat de trainersstaf vindt van de mindset binnen het team. Dat ze nu al een drietal westrijden meer van zichzelf dan van de tegenstander verloren hebben. Dat we ze gunnen om vrij en met lef te spelen, want ze kunnen echt wel voetballen!

Om 12:00 uur werd afgetrapt in een 4-3-3 tegen een goed voetballend NSV. Positioneel stonden we goed, maar veel belangrijker de koppies stonden goed. De eerste minuten gingen over en weer, met weinig uitgespeelde kansen. In de 7e minuut kregen we een corner op links, met het rechter been een geweldige trap van Eline. Jetty stond op scherp, maar dat was niet nodig, de bal ging fenomenaal in de verre hoek.

Dit was voor NSV echter wel het teken om te gaan drukken, met een hangende spits (vaak letterlijk) die de bal goed vasthield en verdeelde. Met verdedigen gaven we teveel ruimte weg, waardoor NSV de bal te makkelijk kon rondspelen. We waren echter scherp en voor elkaar corrigeerden we de kleine foutjes. Net voor rust echter werd er één moment in de 16 niet opgelet en ja.. dat was de 1-1. Dit doelpunt werd even een startpunt voor gemopper onder elkaar.

De trainert zei de eerste vijf minuten in de rust niets en liet de dames/meiden even in hun gedachten. Om daarna één minuut boos te worden, met eindigen van negen minuten positieve feedback. We voetbalden echt een behoorlijk niveau als TEAM. De tweede helft, we waren eigenlijk 70% van de tijd de baas. 15% was voor NSV, (ja reken de rest maar uit, dat was een status quo) maar ja wij hebben tegenwoordig Saskia. Man man (sorry vrouw vrouw) wat zijn we daar blij mee! De kansen die NSV kreeg, ook de 100% kansen pakte ze gewoon.

Er werd korter gedekt en gelukkig al heel vroeg in de tweede helft de 1-2 gescoord. Een geweldige aanval over rechts, Vera weggestuurd, Meike meegelopen en op het juiste moment (al coachend) de bal op de 16 teruggelegd. Een onhoudbare knal in het netje… We bleven goed voetballen, ook al werd de sfeer in het veld een beetje zeurderig. Daar gingen we dit keer NIET in mee, en bleven voetballen. Qua conditie werd het misschien wat minder, maar we bleven gaan.

Ook onze Jetty gaat gewoon tot het gaatje en tot de 90st minuut. In de 87ste minuut werd ons harde werken en team spirit beloond met het echt doorzetten van Jetty. Een schot(je) vanaf de 16 was niet veel, maar Jetty liep door week niet voor de tegenstanders en schoot de bal nogmaals op het doel. Met als SUCCES de 1-3 in het netje.

De dames- meiden hebben vandaag laten zien, maar hopelijk vooral gemerkt dat we met positieve inzet, gewoon goed kunnen voetballen. Dan moet er nog geschaafd worden (daar zijn de trainertsz voor), want het kan volgens de trainerts nog veel beter. En dat geloof moeten julie echt in jezelf hebben.

De trainert doet het eigenlijk bijna nooit (omdat elke schakel in het TEAM van groot belang is), maar vandaag was het voorbeeld van, het gaat niet gebeuren voor NSV, toch echt wel Michelle. Knokken voor elke bal zeker 2 doelpunten op inzet voorkomen en met een smile van oor tot oor op het veld.

That’s how de trainerts it want to zien (op zijn beste Duits). Dames - meiden, heb eigenlijk niets meer toe te voegen. De trotse trainert(s)