Met een goede oefenwedstrijd in de benen tegen ARC JO14-1 mocht de JO15-1 zaterdag het voetbaljaar 2022 af gaan sluiten met een uitduel tegen ESTO. De ploeg uit Bodegraven is al kampioen, net als in de eerste fase, en heeft nog geen punten laten liggen. Wij begonnen deze laatste speelronde op plek twee, maar we konden bij een nederlaag nog zakken naar plaats vier. We moesten het helaas doen zonder Senna, die in de warming-up teveel last kreeg van een blessure aan zijn teen en dus niet kon spelen.

De hoop was stiekem dat het duel door ESTO een beetje als 'een moetje' werd gezien, omdat de ploeg al kampioen is. Helaas bleek al snel dat het voor ons team meer 'een moetje' leek. Al vroeg in de wedstrijd kon ESTO de voorsprong pakken. Dat het hierna eigenlijk nog heel lang 1-0 bleef, kan toch wel als een klein wonder worden gezien. Hassan maakte zelfs de 1-1 uit onze eerste goede aanval, maar stond (kennelijk) in buitenspelpositie. Afgekeurd dus. Verder kunnen we over de eerste 35 minuten vrij kort zijn. Het was verreweg onze slechtste helft van het seizoen. Er straalde totaal niks vanaf, afspraken werden niet nagekomen, het was rommelig en er werd gemopperd. Voor ESTO, dat zeker niet volle bak ging, was het in de laatste tien minuten van de eerste helft dan ook prijsschieten. 4-0 bij rust.

Na een niet al te gezellig, maar wel broodnodig kwartiertje rust moesten we onze rug zien te rechten in de tweede helft. Starten met het gevoel dat het weer 0-0 staat en er het beste uit proberen te halen. Toch was het snel alweer raak voor ESTO, wat de 5-0 betekende. We leverden meer strijd, maar hadden moeite om tot kansen te komen. Totdat we wat geholpen werden door de thuisploeg. ESTO maakte namelijk uit een hoekschop een eigen doelpunt. Cadeautje, maar die zijn altijd welkom. Zeker op de verjaardag van trainer Roland. 5-1. 

We begonnen langzaam maar zeker de rug iets te rechten. We kwamen meer aan voetballen toe en er werd meer strijd geleverd. Toch bleef ook ESTO profiteren van momentjes dat wij nog wel slordig waren. Dit betekende na 53 minuten 6-1. Tien minuten later een vrije trap voor ons aan de rechterkant van het veld. We kozen de voetballende optie en dat leverde een goede goal op van Finn. 6-2. In de laatste fase kregen we via Daan, Hassan en Luuk nog goede kansen op meer doelpunten, maar we moesten het doen met de 6-2 nederlaag en een vierde plek in de eindstand van de 1ste klasse.

De beste conclusie van de eerste seizoenshelft: we kunnen hoog pieken, maar ook diep dalen. Het verschil tussen die twee is wel erg groot. De ploeg heeft een goede ontwikkeling laten zien en kan mee in de middenmoot van de 1ste klasse, terwijl we dit seizoen eigenlijk wilden starten in de 2de klasse. Een tweede plek in de eerste fase en een vierde plek in de tweede fase bewijzen dat. Nu is het zaak om te zorgen dat de dalen iets minder diep worden, zodat we langer en beter mee kunnen in moeilijke wedstrijden. Nog twee keer trainen en dan gaan we zien wat de laatste competitiefase ons gaat brengen. Op naar 2023!