De feestdagen zijn voorbij en de 2de helft van de competitie gaat weer beginnen. Deze keer moesten we weer eens vroeg op pad. Om 7.45 aanwezig zijn in de kantine om af te reizen naar Koudekerk waar we om 9.00 uur beginnen tegen de F1 van de plaatselijke FC.

Iedereen wenst elkaar een gelukkig nieuwjaar. Onder het genot van een bakje koffie kijk ik toch even met een schuin oog naar onze trainers. Zo te zien hebben de feestdagen deze jongens alleen maar goed gedaan. Goede conditie, positief en met de borst vooruit en weer met een 'air' van: wij gaan winnen! (Zullen ze dan toch stiekem zijn benaderd door het bestuur van SV Aarlanderveen om daar hoofdtrainers te worden?)

In de kleedkamer slaat de F1 alle informatie over hoe de tactiek is vandaag weer op. Die is iets anders dan normaal, want onze Pieter is er niet bij. Hij heeft een nare blessure aan zijn enkel overgehouden op de training van afgelopen donderdag. Als bekend is wie aanvoeder is deze wedstrijd, gaan de jongens met op gestroopte mouwen het veld in.

Zo te zien is er na de laatste wedstrijd in Oudewater weinig veranderd aan het 7 tal (zonder Pieter). Maar ja, we weten allemaal 'never change a winning team'.

Vanaf het begin is te zien dat onze jongens niet stil hebben gezeten in de winterstop en dat de trainers er goed aan hebben gedaan om deze jonge honden in winterstop toch nog even op scherp zetten. En met de woorden de "de tweede periode wordt voor ons!” gaat de wedstrijd beginnen.

De ene naar de andere 1-2's volgen elkaar op en zowel in de lengte als in de breedte passen wordt goed toegepast. Het hele veld wordt goed breed gehouden (zeg maar gewoon totaal voetbal). Dus het kon niet uitblijven voor dat er een doelpunt ging vallen. Wat opvalt is dat als er iemand op de grond valt, ze wel erg snel weer opstaan. Zouden ze hier op trainen?

Het wachten was niet op een doelpunt, het was gewoon de vraag hoeveel kan het wel niet gaan worden. Kan Koudekerk deze zo gemotiveerde Nieuwkoopse jongens onder de 10 doelpunten houden?

Na de limonade en de altijd positieve spreekwoorden van Walter: "meedoen is belangrijker dan winnen, en je wint, als je 1 doelpunt meer maakt dan de tegenstander" gaan ze weer het veld in.

Het lijkt of Koudekerk bedacht heeft tegen deze jongens geen schijn van kans te maken. En je ziet de trainers van de tegenpartij steeds meer naar hun horloge staren en hopen dat deze marteling snel stopt.

Na de penalty's wordt er sportief een handje gegeven zoals echte professionals en wordt er toch nog even duidelijk bij gezegd: “Thuis spelen wij nog beter!” afscheid genomen van de F1 van Kouderkerk.

Sven, Noë, Jesse, Daan, Jazz, Yoran en Mischa: SUPER gedaan jongens. We hebben weer genoten langs de lijn.
Pieter goed je voet omhoog houden en veel rusten hè...

Een trotse vader