Het eerste wat de trainer te horen kreeg van leider Aart vandaag: ga je
een stukje schrijven over de wedstrijd van vandaag?
De tweede opmerking was: ik ben de ballen vergeten mee te nemen van huis
en de derde: wie doen er allemaal mee vandaag?

Nu kent de trainer Aart goed, dus hij liet zich niet gek maken.  "Vandaag
gaan we voor drie punten, want anders vliegen we eruit" luidde het commentaar.

Uiteindelijk net voor de wedstrijd werd het digitale wedstrijdformulier
ingestuurd. Er stonden maar liefst 15 liefhebbers op, die vandaag mee
zouden spelen op het iets te lange gras maar daarover later meer.
Om 15.00 uur  werd er afgetrapt op veld 2 in een heerlijk zonnetje. Er
stonden nog wat mensen langs de lijn en de sfeer was prima.

Binnen enkele minuten stond het 1-0 voor de oranje hemden, nadat een
splijtende pass door het midden op waarde werd geschat door de spits. In
een één tegen één op de keeper faalde hij niet en beheerst rondde hij af.
Zo dat is een lekker begin. Ook ARC kreeg zijn kansjes, maar faalde
voorlopig in de afronding of het aluminium stond in de weg.  Paal en lat
werden geraakt, maar daar bleef het bij. Net als het ene doelpunt.

In de rust werd er gemopperd over een stroef veld en een te lang gras
wat het spel niet ten goede kwam. Maar ook de rust aan de bal zal zeker
een oorzaak zijn.
Er werden wat wissels toegepast en de tactiek werd wat omgezet. Zo moest
het wel goed komen.

Nieuwkoop was prima uit de kleedkamer gekomen en was veel aan de bal.
Geduldig werd er rond gespeeld op zoek naar een mogelijkheid om te
scoren. De mogelijkheden waren er genoeg in de tweede helft, maar zelfs
als je de keeper hebt gepasseerd, kan je nog naast schieten. Gescoord
werd er ook nog na rust, twee keer zelfs, zodat er uiteindelijk met 3-0
werd gewonnen en dit was ook zeker terecht.

Na afloop trakteerde de trainer op een teamhap en waren er vrolijke
gezichten in de kleedkamer.
Mannen gefeliciteerd met de drie punten.

En nog even over het lange gras: hier werd een opa op
aangesproken in de kantine, maar die kwam gelukkig de  persoon
tegen die de velden maait. "Kunnen we hier wat aan doen?" vroeg de opa. "Ja hoor" luidde het commentaar:
"Zelf maaien met de handmaaier!"

En de man liep gauw door.