De competitie is inmiddels twee duels onderweg en deze zaterdag stond wedstrijd drie voor de deur. De JO17-1 is nog puntloos en dat bleef ook na de ontmoeting met Be Fair het geval. Ondanks dat de eindstand die op het scorebord stond, net zo goed omgedraaid had kunnen zijn.

Vorige week verloren we met 1-2 van ESTO. Onnodig, want we hadden de overhand en kregen de meeste kansen. De bal leek er niet in te willen en de twee spaarzame kansen die onze tegenstander kreeg, gingen er wel in. Na de wedstrijd - met dank aan de opgenomen videobeelden - nog eens terug te hebben gekeken, wisten we wat we vanaf nu in bepaalde situaties beter wilden doen. 

Dat moesten we in de praktijk gaan brengen op bezoek bij Be Fair, dat van de vorige twee duels er één had gewonnen. We deden het in Waddinxveen zonder de zieke trainer Roland (beterschap) en de afwezige Naud. De mannen die om 12:00 uur wel op het veld verschenen hadden er zin in en waren gretig om hier de eerste punten te gaan pakken. Dat bleek ook wel, want we gingen goed van start. Al snel voetbalden we een grote kans bij elkaar. Yoren gaf de bal in het strafschopgebied af op Daan. In zijn gedachten vloog de bal al binnen, maar uiteindelijk maaide hij half over de bal heen, waardoor de kans verkeken was. 

We hadden de eerste 25 minuten duidelijk het overwicht en de kansen bleven komen. Salah probeerde het eens, maar zag zijn poging gekeerd worden door de keeper. Vlak daarna wisten we Senna goed vrij te voetballen. Oog in oog met de keeper wist ook hij niet tot scoren te komen. Daan kreeg ook opnieuw een goede kans, maar schoot de bal van dichtbij tegen de paal. Zo zat het, net als vorige week tegen ESTO, niet mee in de afronding. Na nog twee kansen voor Daan en Salah voel je 'm al een klein beetje aankomen. De eerste echt goed uitgespeelde omschakeling van Be Fair betekende een doelpunt. 1-0. Een flinke tegenvaller twee minuten voor rust.

In de rust werden een aantal punten nog maar eens aangehaald en de jongens werden opgepept. Als we zo zouden blijven voetballen, zou die goal er echt wel gaan komen. Helaas voor ons was er vlak na rust een nieuwe domper te verwerken. Een diepe bal van Be Fair werd verkeerd ingeschat, waarna de thuisploeg er uit kon komen. Dit speelden ze goed uit. 2-0. Dat was duidelijk even een tik voor de jongens en we kregen het deze fase ook echt even lastig. Gelukkig hield Dax ons met een aantal goede reddingen nog op de been. Maar ook hij kon uiteindelijk niet voorkomen dat het een kwartier na rust 3-0 werd.

Die laatste treffer bleek de genadeklap. Ondanks dat we in de laatste 25 minuten van de wedstrijd vrijwel geen kansen meer weggaven, wisten we zelf ook moeilijker tot mogelijkheden te komen. Het werd wat statischer en de paar kansen die we kregen, wisten we niet meer in doelpunten om te zetten. Zo zijn de druiven opnieuw zuur, want het zit er echt wel in. Als we zo blijven voetballen - en wat scherper worden in de afronding en de omschakeling - komen de goals en de punten vanzelf. Wie weet volgende week tegen Olympia.