We moesten tegen het sterk geplaatste Alkmania E1. Onze keeper Jaap mocht vandaag invallen bij de E2 en voor hem in de plaats kwam Simon over uit de E6.

Maurice en ik hadden Jaap veel succes gewenst, maar helaas het mocht niet zover komen, op de vrijdag raakte Jaap geblesseerd tijdens een onhandig stoeipartijtje. Hij baalt hier enorm van, maar hopelijk mag je dit jaar nog wel een keer invallen bij de E2.

De invalkeeper Simon had er weer veel zin in. Het talent druipt van dit ventje af en ook vandaag maakte hij dit weer waar met katachtige reddingen. Hij is leergierig en hij laat duidelijk zien dat hij veel oppikt bij de trainingen van Henk van der Neut. Waarvoor dank Henk! En natuurlijk dank aan de E6 voor het beschikbaar stellen van deze speler.

Ook Sem Esselink mocht weer invallen voor de nog steeds geblesseerde Lars, waarvoor ook dank aan de E5.

De coach van de tegenstander had er veel zin in vandaag. Hij was er duidelijk op gebrand te winnen. Nadat Maurice en ik hem een hand hadden gegeven, was zijn focus weer direct op zijn spelersgroep, wat een beetje onsportief overkwam. Gelukkig maakte hij dit na de wedstrijd even goed.

Doordat wij een sterkere tegenstander verwachtten en niet helemaal overlopen wilden worden, hadden we vandaag een iets meer verdedigende opstelling gemaakt.

Helaas moesten wij daar zelf ook een beetje aan wennen en al snel stonden we 1-0 achter. Maar daarna werkte de opstelling tot aan de rust uitstekend en kregen we uit een paar counters zowaar een paar goede kansen. Helaas missen we voorin een beetje de lef, kracht en snelheid ten opzichte van de tegenstanders om deze kansen te verzilveren. Sem Esselink vult dat op dit moment uitstekend in. Hij kreeg nog een dot van een kans, maar kon de bal er helaas niet in krijgen. Quinten, Maik en Boyd hadden van de week wat lichamelijke tegenslagen gehad, maar deze mannen hebben zich goed staande gehouden.

In de tweede helft was de verdedigende rol van ons middenveld niet meer te belopen voor Indy, Norten, Sem van Doorn en Bram. De ruimtes werden te groot en de tegenstander maakte daar gretig gebruik van. Alkmania scoorde er nog drie doelpunten bij.

Gelukkig redde Sem van Doorn nog onze eer door goed op te letten toen de keeper van de tegenstander de bal iets te gemakkelijk uit zijn handen liet vallen. Daar had onze Sem geen problemen mee en zei "dankjewel" en scoorde koelbloedig.

De eindstand was 4-1 voor Alkmania.

Volgende week gaan we naar ROAC en hopelijk krijgen we daar wat meer ruimte om te voetballen om weer te laten zien wat we kunnen.